Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta objawy leczenie

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta to choroba dotykająca błonę śluzową jamy ustnej, mająca podłoże zakaźne. Powodują ją bakterie – krętki oraz fusobakterie. W obrębie jamy ustnej pojawiają się bolesne wrzody, temperatura ciała pacjenta wzrasta, a ogólny stan zdrowia znacznie się pogarsza. Pacjent może skarżyć się na bóle mięśniowe, głowy oraz odczuwać ciągłe, choć łagodne nudności.

Charakterystycznym objawem tej choroby jest występowanie procesów martwiczych, które niszczą błonę śluzową jamy ustnej. Najczęściej ta choroba dotyka mężczyzn w przedziale wiekowym od dwudziestu do czterdziestu lat i ma tendencję do występowania sezonowo – zazwyczaj diagnozuje się ją między październikiem a grudniem.

W stomatologii znane są także przypadki tego zapalenia jamy ustnej, jako choroby wtórnej, na przykład w kontekście chorób krwi.

Przyczyny choroby

Ta choroba często pojawia się na tle zmniejszonej ogólnej odporności organizmu, co może być spowodowane stresem, przebytymi operacjami lub ciężkimi, długotrwałymi chorobami zakaźnymi.

Niedostateczna higiena jamy ustnej również przyczynia się do rozwoju tej choroby, ponieważ na płytkach nazębnych tworzy się sprzyjające środowisko dla rozwoju patogennej mikroflory. Uważa się, że do zainicjowania infekcji mogą przyczynić się mikrourazy na błonie śluzowej jamy ustnej, spowodowane przez ostre krawędzie uszkodzonych, łamliwych zębów.

Nieprawidłowo dopasowane protezy oraz elementy konstrukcji ortodontycznych czy ortopedycznych mogą także uszkadzać błonę śluzową. Ponadto, wyrzynanie się zatrzymanego dolnego lub górnego zęba mądrości („ósemki”) może prowadzić do rozwoju zapalenia jamy ustnej Vincenta.

Obraz kliniczny tej choroby przypomina chorobę Arthusa. Obniżona odporność i w konsekwencji osłabienie funkcji ochronnych organizmu sprzyjają namnażaniu się szkodliwych mikroorganizmów w jamie ustnej. Po wystąpieniu infekcji jamy ustnej pojawiają się pierwsze objawy zapalenia dziąseł. Jeśli proces zapalny trwa wystarczająco długo, dochodzi do wzrostu stężenia czynników obrony immunologicznej, co idzie w parze z proliferacją kolonii mikroorganizmów.

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta zdjęcie jak wygląda

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta objawy

Martwicze wrzodziejące zapalenie jamy ustnej występuje w trzech formach: ostrej, podostrej i przewlekłej. W zależności od stopnia nasilenia objawów rozróżniamy postaci łagodną, umiarkowaną i ciężką. Proces zapalny w jamie ustnej przebiega etapami: wstępnym, aktywnym i remisji. Początkowo pacjent może odczuwać ogólne złe samopoczucie. W dalszej kolejności pojawiają się pierwsze oznaki zapalenia dziąseł, takie jak krwawienie podczas szczotkowania zębów oraz zaczerwienienie dziąseł. Błona śluzowa jamy ustnej staje się pokryta owrzodzeniami z żółtawą, a z czasem szarozieloną warstwą na powierzchni. Uszkodzone tkanki, dotknięte procesem martwiczym, przylegają tak silnie do podłoża, że ich usunięcie może prowadzić do krwawienia. W łagodnej formie choroba ta ma ograniczony zakres uszkodzeń. Postać umiarkowana wiąże się z obniżeniem wydolności organizmu z powodu ciągłego złego samopoczucia, nudności, zawrotów głowy i podwyższonej temperatury. Brak terminowego leczenia może skutkować rozprzestrzenieniem się procesu zapalnego na tkankę kostną, prowadząc do zapalenia kości i szpiku.

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta rozpoznanie

Rozpoznanie "wrzodziejącego martwiczego zapalenia jamy ustnej Vincenta" opiera się na analizie danych z badań klinicznych oraz wynikach diagnostyki laboratoryjnej. W trakcie badania klinicznego dentysta zauważa na śluzówce jamy ustnej pojawiające się pojedynczo lub w liczbie mnogiej wrzodziejące zmiany martwicze. Brzegi tych zmian są nieregularne i poszarpane, a ich dno jest zaczerwienione, obrzmiałe, pokryte grubą warstwą szarozielonego nalotu. Podczas palpacji można wyczuć powiększone, bolesne i zagęszczone węzły chłonne, które jednak zachowują swoją ruchomość.

W badaniach krwi obserwuje się zmiany typowe dla stanu zapalnego: zwiększa się liczba białych krwinek, podnosi się poziom OB (osadu biernackiego), a rozmieszczenie leukocytów wskazuje na przesunięcie w lewo. Badanie mikroskopowe umożliwia identyfikację na powierzchni śluzówki, wraz z innymi mikroorganizmami, zwiększonej liczby krętków Borrelia oraz pałeczek Fusobacterium Vincenta. W głębszych warstwach stwierdza się obecność czystej kultury symbiozy fuzospirillarnej. W fazie ustępowania choroby liczba mikroorganizmów beztlenowych ulega zmniejszeniu.

Cytologia potwierdza obraz niespecyficznego zapalenia. Na wczesnym etapie choroby w analizowanym materiale zauważalna jest podwyższona liczba neutrofili w stanie degradacji. W późniejszym okresie przeważają histiocyty, które fagocytują neutrofile.

W diagnostyce różnicowej, aby odróżnić zapalenie jamy ustnej wynikające z innych przyczyn, niezbędna może okazać się konsultacja z innymi specjalistami, takimi jak gastroenterolog, hematolog, specjalista chorób zakaźnych, dermatolog-wenerolog. Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta różni się od zapalenia jamy ustnej spowodowanego lekami, rozpadających się nowotworów złośliwych, zapalenia o podłożu alergicznym oraz wtórnych objawów w jamie ustnej wynikających z kiły, chorób krwi, AIDS, zatrucia solami metali ciężkich (bizmut, ołów, rtęć) oraz zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego.

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta leczenie

Leczenie tego schorzenia opiera się przede wszystkim na terapii miejscowej. W fazie nawilżenia zalecane jest stosowanie środków znieczulających miejscowo, takich jak lidokaina. Długotrwałe działanie przeciwbólowe uzyskuje się również dzięki żelom zawierającym salicylan choliny i chlorek cetalkoniowy. W celu dezynfekcji stosuje się leki o działaniu przeciwpierwotniakowym (metronidazol, dioksydyna), przeciwbakteryjnym (gentamycyna) oraz proteolitycznym (terrylityna).

Czyszczenie obszarów dotkniętych owrzodzeniami wykonuje się za pomocą narzędzi chirurgicznych przy ciągłym nawilżaniu śluzówki środkami antyseptycznymi i nekrolitycznymi. W leczeniu często wykorzystuje się również sorbenty. W fazie rekonwalescencji zaleca się keratoplastykę, która wspomaga procesy regeneracyjne, na przykład przy użyciu oleju z rokitnika. W okresie gojenia naskórka jama ustna podlega dezynfekcji.

Ogólne leczenie choroby opiera się na zastosowaniu antybiotyków, w tym półsyntetycznych penicylin i cefalosporyn, a także leków przeciwpierwotniakowych. W terapii patogenetycznej wykorzystuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, oraz leki przeciwhistaminowe. W leczeniu uzupełniającym stosowane są środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz preparaty nawilżające.

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie jamy ustnej Vincenta rokowanie zapobieganie

Rokowanie w przypadku tej choroby jest pozytywne pod warunkiem szybkiego rozpoznania i wdrożenia kompleksowego leczenia. Zaniedbanie lub nieprawidłowe leczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do zniszczenia kości, cofnięcia się linii dziąseł oraz rozwoju zapalenia kości i szpiku. Zapobieganie skupia się na terminowym wprowadzaniu procedur stomatologicznych, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju infekcji, w tym na profesjonalnej higienie jamy ustnej oraz korekcie struktur ortopedycznych i ortodontycznych.