Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą

 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą congenital insensitivity to pain with anhidrosis, CIPA to skrajnie rzadka choroba genetyczna, w której uszkodzenia obwodowych włókien nerwowych prowadzą do całkowitego braku odczuwania bólu oraz do zaburzeń pocenia. Pacjenci nie reagują na bodźce nocyceptywne, cierpią na przewlekłą hipertermię i mogą doświadczać nagłych epizodów trudności w oddychaniu.
Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą pierwsze opisy pojawiły się w 1932 roku, kiedy to u kilku rodzin z Pakistanu zaobserwowano całkowitą niewrażliwość na ból, skłonność do samookaleczeń oraz przewlekłe podwyższenie temperatury ciała. Ze względu na niezwykłą rzadkość CIPA, trudno dokładnie oszacować jej częstość – do tej pory opisano około stu chorych na całym świecie.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą genetyka i sposób dziedziczenia
Mechanizm dziedziczenia jest autosomalny recesywny, co oznacza, że choroba ujawnia się u osób, które odziedziczyły uszkodzony gen od obu rodziców. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni są dotknięci z równym prawdopodobieństwem. Badania nad CIPA są kluczowe dla zrozumienia genetycznych podstaw odczuwania bólu oraz dla rozwoju nowych leków przeciwbólowych.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą przyczyny molekularne

  • Mutacje w genie NTRK1

    • Lokalizacja: chromosom 1

    • Funkcja: koduje receptor kinazy tyrozynowej TrkA, kluczowy dla różnicowania neuronów cholinergicznych i układu współczulnego oraz dla mielinizacji włókien obwodowych.

    • Skutek mutacji: nieprawidłowy rozwój dróg przewodzących ból i unerwienia gruczołów potowych, przy zachowanej wrażliwości dotykowej i termicznej.

  • Mutacje w genie SCN9A

    • Lokalizacja: chromosom 2

    • Funkcja: odpowiada za kanał sodowy Na<sub>v</sub>1.7 w neuronach nocyceptywnych.

    • Skutek mutacji: całkowita utrata odczuwania bólu, ale zazwyczaj łagodniejszy przebieg choroby – rzadsze gorączki i brak zaburzeń poznawczych.

 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą objawy 

  • Brak odczuwania bólu – pacjenci nie rejestrują bodźców niszczących tkanki: oparzeń, złamań, głębokich urazów.

  • Autoagresja – dotyczy zwłaszcza dzieci: gryzienie warg i języka, samookaleczenia, często prowadzące do przewlekłych ran.

  • Zaburzenia termoregulacji – przewlekła hipertermia, epizody wysokiej gorączki (nawet do 40–41 °C), niewrażliwość na leki przeciwgorączkowe, skóra sucha, cienka, często w fałdach.

  • Zmiany kostno-stawowe – wczesna utrata zębów, częste zapalenia kości i szpiku, martwica kości i stawów, często wykrywana z opóźnieniem, bo ból nie stanowi sygnału alarmowego.

  • Rzadziej występujące objawy – wady rogówki (stożek rogówki, owrzodzenia), łagodne upośledzenie umysłowe (częściej przy mutacjach NTRK1).

 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą diagnostyka

  • Badanie fizykalne – ślady samookaleczeń, zniekształcenia związane ze starymi złamaniami, sucha i gorąca skóra, upośledzone odruchy rogówkowe.

  • Testy potowe – brak reakcji na stymulację elektryczną czy pilokarpinową, brak pocenia przy wzroście temperatury otoczenia.

  • Badania genetyczne – sekwencjonowanie NTRK1 i SCN9A w celu potwierdzenia mutacji; możliwe badania prenatalne (amniopunkcja, biopsja kosmówki) u nosicieli.

  • Wywiad rodzinny – potwierdzenie autosomalnego, recesywnego charakteru choroby.

 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą leczenie 

Nie istnieje leczenie przyczynowe. Opieka obejmuje:

  • Profilaktykę urazów – zabezpieczenie otoczenia pacjenta, regularna kontrola stanu skóry i narządów ruchu.

  • Regulację temperatury – chłodzenie ciała (zimne okłady, prysznice), unikanie przegrzania.

  • Opiekę psychologiczną i edukację – zapobieganie samookaleczeniu, wsparcie w codziennych czynnościach.

  • Monitorowanie stanu poznawczego – w razie upośledzenia intelektualnego stała opieka specjalistyczna.

 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą rokowanie, zapobieganie, powikłania, śmiertelność, występowanie przypadki choroby w Polsce, jaki lekarz leczy, jaki szpital, jaki odział szpitalny 

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą powikłania nieleczenia
Brak świadomego odczuwania bólu prowadzi do narastających urazów tkanek, które nie są odpowiednio zabezpieczane ani leczone. Nieleczone oparzenia i rany mogą się nadkażać, wywołując przewlekłe zapalenia kości (osteomyelitis) i stawów typu Charcot, z deformacjami i ograniczeniem ruchomości. Urazy bez fachowej opieki często kończą się martwicą fragmentów kostnych i nawet amputacjami. Przewlekła hipertermia sprzyja uszkodzeniom narządów wewnętrznych i zaburzeniom elektrolitowym, co zwiększa ryzyko niewydolności wielonarządowej. Całkowita anhydroza powoduje przewlekłą suchość skóry, prowadzącą do pęknięć, które mogą stać się bramą dla zakażeń.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą śmiertelność
Śmiertelność wrodzonej neuropatii czuciowej z anhydrozą jest podwyższona przede wszystkim z powodu powikłań hipertermii i infekcji ran. W niektórych doniesieniach 20–30% pacjentów umiera przed dwudziestym rokiem życia z powodu zagrażających życiu przegrzań, sepsy czy niewykrytych urazów wewnętrznych. U osób z zaawansowanymi deformacjami kostnymi rokowanie jest gorsze z powodu ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i odleżyn, które mogą prowadzić do groźnych powikłań.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą zapobieganie
Chociaż nie ma sposobu na zmianę genetycznych przyczyn choroby, można znacząco zmniejszyć ryzyko powikłań. Kluczowe jest stałe chłodzenie: klimatyzowane pomieszczenia, zimne kąpiele i okłady, noszenie lekkiej, oddychającej odzieży. Profilaktyczne zabezpieczanie jamy ustnej ochraniaczami stomatologicznymi ogranicza autoagresję. Regularne kontrole lekarskie pozwalają szybko wykrywać i leczyć nawet niewielkie uszkodzenia skóry czy kości. Edukacja rodziny i pacjenta zwiększa czujność na objawy zakażeń czy przegrzania.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą rokowanie w leczeniu
Dobre rokowanie zależy od kompleksowej opieki interdyscyplinarnej. W warunkach stałej kontroli temperatury i profilaktyki urazów pacjenci mogą dożyć dorosłości i prowadzić samodzielne życie. Wczesne wykrycie powikłań ortopedycznych i szybka interwencja chirurgiczna minimalizują ryzyko trwałych kalectw. Wsparcie psychologiczne i rehabilitacja poprawiają jakość życia. Mimo braku terapii przyczynowej odpowiednia opieka pozwala utrzymać stabilny stan zdrowia.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą przypadki w Polsce
W Polsce nie odnotowano dotychczas szeregu potwierdzonych przypadków CIPA – choroba jest na tyle rzadka, że statystycznie w populacji krajowej może pojawić się pojedynczo. Z dostępnych rejestrów wynika, że liczba zdiagnozowanych pacjentów nie przekracza kilku osób, w różnym wieku (od niemowląt po dorosłych) oraz bez wyraźnej przewagi jednej płci. Brak dużej populacji chorych utrudnia zebranie wiarygodnych statystyk epidemiologicznych.

Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą do jakiego lekarza się udać i jaki oddział leczy tę chorobę
Pierwszym krokiem jest wizyta u neurologa dziecięcego (lub neurologa dorosłego), który oceni funkcje czuciowe i autonomiczne. Kolejnym etapem jest konsultacja genetyka klinicznego w celu potwierdzenia mutacji. W zależności od potrzeb pacjent może być dalej prowadzony na oddziale neurologii dziecięcej lub dorosłych, w poradni chorób rzadkich bądź w ośrodku rehabilitacji neurologicznej. Ortopeda i dermatolog dołączają w razie powikłań kostno-stawowych i skórnych.

Pytania i odpowiedzi, forum

Co to jest wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą i jakie są jej główne objawy?
Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą to genetyczne zaburzenie prowadzące do braku odczuwania bólu i temperatury oraz do niemożności pocenia się. Choroba objawia się od urodzenia przewlekłą hipertermią, autoagresywnymi zachowaniami (np. gryzieniem warg), licznymi urazami bez odczucia bólu oraz suchą, nagrzaną skórą.

Jakie mutacje genetyczne odpowiadają za rozwój tej choroby?
Za większość przypadków odpowiadają mutacje w genie NTRK1, rzadziej w genie SCN9A. Pierwszy koduje receptor kinazy tyrozynowej TrkA, niezbędny do rozwoju neuronów nocyceptywnych i gruczołów potowych. Drugi dotyczy kanału sodowego Naᵥ1.7 w neuronach przewodzących ból.

W jaki sposób dziedziczy się wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą?
Choroba jest dziedziczona autosomalnie recesywnie. Aby objawy się ujawniły, dziecko musi otrzymać dwie kopie zmutowanego genu – po jednej od każdego z rodziców, którzy najczęściej są zdrowymi nosicielami.

Jak wygląda typowy przebieg kliniczny u dzieci?
U niemowląt i małych dzieci objawy pojawiają się od pierwszych miesięcy życia: nawracające gorączki, brak pocenia, liczne urazy bez odczucia bólu oraz zachowania autoagresyjne, takie jak gryzienie języka czy warg.

Jak diagnozuje się wrodzoną neuropatię czuciową z anhydrozą?
Diagnostyka obejmuje badanie kliniczne (testy potowe, ocena skóry i odruchów), badania histopatologiczne (biopsja nerwu/guzka czuciowego) oraz potwierdzenie mutacji genetycznej w NTRK1 i/lub SCN9A.

Jakie są typowe powikłania ortopedyczne u pacjentów z CIPA?
Powikłania obejmują przewlekłe zapalenia kości i stawów (osteomyelitis, Charcot joints), deformacje kostne i amputacje fragmentów kończyn w wyniku nieleczonych urazów.

Czy pacjenci z tą chorobą mają zachowaną wrażliwość dotykową i termiczną?
Tak, odczuwają dotyk oraz temperaturę, jednak nie rejestrują bodźców nocyceptywnych, czyli bólu i pieczenia, co znacznie zwiększa ryzyko urazów.

Jak kontrolować temperaturę ciała u osoby z CIPA?
Podstawą jest unikanie przegrzania: klimatyzowane pomieszczenia, chłodne okłady, prysznice, noszenie lekkiej odzieży i regularne pomiary temperatury, ponieważ organizm sam nie potrafi się ochładzać.

Jakie objawy okulistyczne mogą towarzyszyć CIPA?
U niektórych pacjentów obserwuje się zmiany rogówki (stożek rogówki, owrzodzenia), co wynika z braku bolesnych odruchów ochronnych i upośledzonego nawilżania oczu.

Czy wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą wpływa na rozwój umysłowy?
W przypadku mutacji NTRK1 może towarzyszyć łagodne do umiarkowanego upośledzenie intelektualne. Mutacje SCN9A przeważnie nie prowadzą do deficytów poznawczych.

Jak często występuje CIPA na świecie?
Z powodu rzadkości choroby jej częstość nie jest precyzyjnie znana, szacuje się jednak pojedyncze przypadki na kilkadziesiąt milionów urodzeń.

Czy istnieje leczenie przyczynowe tej choroby?
Nie. Postępowanie koncentruje się na zapobieganiu urazom, kontroli temperatury ciała, leczeniu powikłań kostnych i wsparciu psychologicznym.

Jak monitorować urazy i zapobiegać infekcjom?
Regularne kontrole kliniczne, dokładne oglądanie skóry i kości, szybkie zaopatrywanie wszelkich ran, profilaktyka antybiotykowa przy głębokich urazach i długotrwałe unieruchomienie uszkodzonych kończyn.

Jakie są zalecenia rehabilitacyjne dla chorych z CIPA?
Rehabilitacja ruchowa powinna być dostosowana do pacjenta: ćwiczenia wzmacniające mięśnie, trening równowagi i bezpieczeństwa ruchowego, by zminimalizować nieświadome przeciążenia i urazy.

Czy dzieci z CIPA mogą uczęszczać do zwykłych szkół?
Tak, pod warunkiem świadomości kadry pedagogicznej o ich specyficznych potrzebach – ochrona przed urazami, przerwy na chłodzenie i możliwość pomocy w razie nagłego przegrzania.

Jak wygląda rokowanie wrodzonej neuropatii czuciowej z anhydrozą?
Przy dobrej opiece interdyscyplinarnej długość i jakość życia mogą być zbliżone do normy, choć istnieje zwiększone ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych i infekcyjnych.

Czy osoby z CIPA mogą mieć dzieci z tym schorzeniem?
Jeśli jeden z rodziców jest nosicielem mutacji, a drugi zdrowy, dzieci będą nosicielami bez objawów. Gdy oboje rodzice mają mutacje w tym samym genie, każde dziecko ma 25% szans na zachorowanie.

Jakie badania genetyczne warto wykonać u nosicieli?
Sekwencjonowanie genu NTRK1 i SCN9A oraz testy prenatalne (amniopunkcja, biopsja kosmówki) umożliwiające wczesne potwierdzenie bądź wykluczenie choroby.

Czy wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą to to samo co HSAN IV?
Tak, jest to inna nazwa tej samej jednostki chorobowej (hereditary sensory and autonomic neuropathy type IV).

Jak znaleźć wsparcie psychologiczne i grupy dla osób z CIPA?
Warto zgłosić się do ośrodków leczenia chorób rzadkich, skontaktować z fundacjami zajmującymi się neuropatiami oraz poszukać w mediach społecznościowych grup wsparcia dla pacjentów i rodzin.

Jakie są najnowsze osiągnięcia naukowe w leczeniu lub terapii genowej CIPA?
Obecnie trwają badania nad terapią genową ukierunkowaną na naprawę mutacji NTRK1, ale prace są na etapie przedklinicznych badań na modelach zwierzęcych.

Czy istnieją eksperymentalne leki łagodzące objawy CIPA?
Testowane są leki modulujące funkcję kanałów jonowych i wspomagające regenerację nerwów, jednak nie uzyskały jeszcze rejestracji.

Jak dbać o higienę jamy ustnej u dzieci gryzących język czy wargi?
Regularne wizyty u stomatologa i ortodonty, stosowanie ochraniaczy na zęby, delikatne płukanki antyseptyczne oraz natychmiastowe opatrywanie ran.

Jak zapobiegać przegrzaniu i udarom cieplnym latem?
Korzystanie z klimatyzowanych pomieszczeń, noszenie lekkiej odzieży, częste chłodzenie ciała zimnymi okładami i częste picie płynów.

Czy pacjenci z CIPA wymagają szczepień ochronnych?
Tak, są tak samo narażeni na infekcje jak osoby zdrowe. Szczególne znaczenie mają szczepienia przeciwko pneumokokom i grypie.

Jak postępować przy podejrzeniu infekcji kości (osteomyelitis)?
Pilna konsultacja ortopedyczna, obrazowanie (RTG, MRI), pobranie materiału do badania mikrobiologicznego i wdrożenie antybiotykoterapii.

Czy osoby z CIPA mogą prowadzić samochód?
Tak, o ile rozumieją swoje ograniczenia – brak odczuwania bólu wymaga szczególnej ostrożności i częstszych przerw w podróży w celu kontroli stanu organizmu.

Jakie grupy wsparcia online są dostępne dla pacjentów i rodzin?
Aktywne są międzynarodowe organizacje chorych na neuropatie, fora dyskusyjne na portalach społecznościowych oraz grupy regionalne wspierające chorych i opiekunów.

Czy są możliwości rehabilitacji sensorycznej dla osób z utratą odczuwania bólu?
Terapie ukierunkowane na stymulację dotykową i wibracyjną mogą poprawić percepcję dotyku, ale ból pozostaje niewyczuwalny.

Jak radzić sobie z przewlekłymi ranami i bliznami?
Codzienna pielęgnacja ran wodnymi emulsjami, stosowanie opatrunków o przedłużonym działaniu, unikanie urazów mechanicznych oraz regularne konsultacje chirurgiczne.

Jak przygotować dziecko z CIPA do przyjęcia do przedszkola czy szkoły?
Przed rozpoczęciem nauki warto przeprowadzić szkolenie kadry, przygotować plan postępowania w razie przegrzania lub urazu oraz zapewnić łatwy dostęp do chłodzących akcesoriów.

Czy pacjenci z CIPA wymagają specjalnej diety?
Nie ma diety leczniczej specyficznej dla CIPA, ale zalecane jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia i zrównoważonego odżywiania wspierającego regenerację tkanek.

Jaką długość życia można przewidywać przy prawidłowej opiece medycznej?
Dobra opieka interdyscyplinarna pozwala na dożycie dorosłości i średniego wieku, choć nadal istnieje zwiększone ryzyko zgonu z powodu powikłań hipertermii i infekcji.

Czy istnieją protokoły postępowania w razie nagłej hypertermii?
Tak, obejmują natychmiastowe chłodzenie fizyczne, kontrolę parametrów życiowych i, w cięższych przypadkach, leczenie w warunkach szpitalnych z użyciem chłodzenia aktywnego.

Jak ocenia się ryzyko rozwoju chorób stawów typu Charcot?
Regularne badania obrazowe stawów, badanie biomechaniki chodu i szybsza interwencja chirurgiczna pozwalają zmniejszyć ryzyko zaawansowanych uszkodzeń stawów.

Czy wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą może współistnieć z innymi schorzeniami genetycznymi?
Opisano pojedyncze przypadki współistnienia z mutacjami w innych genach układu nerwowego, jednak jest to wyjątkowo rzadkie.

Jak często należy wykonywać badania kontrolne u pacjentów z CIPA?
Co najmniej raz na pół roku całościowa ocena stanu skóry, układu kostno-stawowego i funkcji poznawczych, a w razie potrzeby częściej przy pojawieniu się nowych objawów.

Objawy choroby
Klasyfikacja chorób
ICD-10

ICD-10: Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą
W klasyfikacji ICD-10 wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą najczęściej klasyfikowana jest pod kodem:
G60.8 – Inne określone neuropatie

ICD-11: Wrodzona neuropatia czuciowa z anhydrozą
W nowej klasyfikacji ICD-11 choroba ta znajduje się w obrębie grupy:
8D80.1 – Wrodzona insensytywność na ból ze współistniejącą anhydrozą

Literatura

genokarta.ru/disease/Vrozhdennaya_nechuvstvitelnost_k_boli_s_angidrozom

macroclinic.ru/medical-tests/analyzes/vrozhdyennaya-nechuvstvitelnost-k-boli-s-angidrozom/

TWOJACHOROBA - forum, objawy choroby zdrowie pytania i odpowiedzi na temat chorób, choroby fora

Serdecznie dziękujemy za poświęcony czas na zapoznanie się z naszym artykułem lub obejrzenie dołączonych zdjęć. Jako zespół pasjonatów medycyny, angażujemy się w tworzenie treści, które mają na celu dzielenie się naszą wiedzą oraz najświeższymi odkryciami w obszarze opieki zdrowotnej. Z pasją odpowiadamy na wszystkie Twoje pytania dotyczące zdrowia lub chorób, objawów, dostarczając rzetelnych i sprawdzonych informacji. Naszym celem jest wspieranie Cię w drodze do lepszego samopoczucia i świadomych wyborów zdrowotnych. Dążymy do tego, aby nasze działania edukacyjne i informacyjne docierały nie tylko do profesjonalistów z branży, ale również do szerokiego grona odbiorców. Informacje zawarte w artykule, pytaniach, odpowiedziach mają charakter ogólny i nie zastępują indywidualnej porady lekarskiej. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji dotyczących leczenia czy dbania o zdrowie, niezbędna jest konsultacja z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Tylko specjalista, mający odpowiednią wiedzę i doświadczenie, może doradzić najlepsze rozwiązania odpowiadające indywidualnym potrzebom pacjenta.
Autorzy artykułów oraz właściciele portalu twojachoroba.pl nie ponoszą odpowiedzialności za żadne działania podejmowane na podstawie informacji zawartych w tym artykule, ani za ewentualne konsekwencje wynikające z ich zastosowania. Koniecznie skonsultuj się z lekarzem!