Uzależnienie od gamma-hydroksymaślan GHB

Uzależnienie od gamma-hydroksymaślan (GHB)

 

Gamma-hydroksymaślan (GHB) to substancja, której nadużywanie, szczególnie wśród młodzieży, stanowi poważny problem zdrowotny. Preparat przyjmowany jest głównie doustnie (rzadziej dożylnie) i już po niewielkiej dawce wywołuje stan przypominający upojenie alkoholowe lub ekstazę. Pacjent doświadcza euforii, poprawy nastroju, uczucia głębokiego rozluźnienia oraz wzmożonej potrzeby kontaktów towarzyskich. W miarę wzrostu dawki dochodzi do znaczącego rozluźnienia zahamowań, co może prowadzić do zachowań o charakterze hiperseksualnym. Duże ryzyko przedawkowania – szczególnie przy jednoczesnym spożyciu alkoholu lub innych środków psychoaktywnych – wiąże się z możliwością wystąpienia śmiertelnych skutków.

Ogólne informacje
Gamma-hydroksymaślan (GHB) oznacza uzależnienie od gamma-hydroksymaślanu sodu (oksibutyrian sodu). W potocznym języku preparat ten funkcjonuje pod licznymi nazwami: „gamma-hydroksymaślan”, „butyrat”, „butik”, „oksik”, „ksusha”, „oksana”, „but” czy po prostu „oks”. Nadużywanie tej substancji obserwuje się głównie wśród młodych ludzi, a zwłaszcza w środowisku klubowym. Choć nie dochodzi do wyraźnego uzależnienia fizycznego, długotrwałe stosowanie prowadzi do silnego uzależnienia psychicznego. Zaprzestanie przyjmowania substancji często powoduje rozwój zespołu abstynencyjnego.

Rozwój nadużywania
Początkowo gamma-hydroksymaślan (GHB) był lekiem stosowanym do indukcji znieczulenia nieinhalacyjnego. Zsyntetyzowano go pod koniec XIX wieku, lecz dopiero od lat 30. XX wieku zyskał szerokie zastosowanie w medycynie. Lek ten charakteryzuje się działaniem przeciwszokowym, nootropowym, uspokajającym oraz nasennym. Zwiększa odporność organizmu na niedotlenienie, pomaga w relaksacji mięśni, a także stymuluje rozwój tkanki mięśniowej – co przyczyniło się do jego dawniej dużej popularności wśród kulturystów. W wielu krajach europejskich stosuje się go także w terapii uzależnień narkotykowych. 

Substancja występuje w postaci białego, lekko żółtawego proszku o subtelnym, specyficznym zapachu, dobrze rozpuszczającego się w wodzie i alkoholu. Na czarnym rynku sprzedawana jest zarówno jako proszek, jak i roztwór. W klubach i na imprezach przyjmowana jest zazwyczaj doustnie w postaci płynnej. Dawka jest często odmierzana poprzez nalanie leku do korka plastikowej butelki – stąd potocznie dawkę określa się mianem „korka”. Ryzyko przedawkowania wynika m.in. z euforyzujących efektów, pozornej nieszkodliwości preparatu, błędów przy samodzielnym rozcieńczaniu proszku lub stosowaniu skoncentrowanego roztworu, a także z jednoczesnego spożywania GHB z alkoholem. Niepokojące są też doniesienia o dodawaniu preparatu do napojów bez wiedzy ofiary, co ma na celu bądź „zabawę”, bądź wymuszenie na niej kontaktu seksualnego.

Mechanizm działania
Mimo licznych badań mechanizm działania gamma-hydroksymaślanu (GHB) nie został w pełni wyjaśniony. Uważa się, że jego efekty narkotyczne wynikają głównie z oddziaływania na układ GABA oraz dopaminergiczny, a także z pośredniego wpływu na receptory opioidowe. Po spożyciu substancji następuje euforia, wzrost nastroju, redukcja lęku i napięcia oraz zwiększenie chęci interakcji – pacjent odczuwa wewnętrzny spokój i swobodę. Te efekty szczególnie zachęcają młodzież do stosowania GHB na różnego rodzaju imprezach rozrywkowych. Substancja pomaga przełamać niekiedy zauważalną nieśmiałość, buduje pewność siebie i ułatwia nawiązywanie relacji z płcią przeciwną. Co więcej, młodzi często sięgają po GHB, by złagodzić objawy kaca po nadmiernym spożyciu alkoholu.

Znaczącą rolę w rozwoju uzależnienia od GHB odgrywa styl życia związany z kulturą klubową. Młody człowiek często po raz pierwszy próbuje tej substancji, aby nie odstawać od rówieśników, a z czasem przyjmowanie GHB staje się nawykiem. Regularne stosowanie w środowisku imprezowym – obok alkoholu, tańca i głośnej muzyki – prowadzi do rozwoju silnego uzależnienia psychicznego. W momencie zaprzestania przyjmowania leku pojawiają się intensywne objawy abstynencyjne, takie jak silny lęk czy dolegliwości somatowegatywne, co zmusza osobę uzależnioną do ponownego szukania dawki.

 

Objawy nadużywania GHB

Po przyjęciu niewielkiej dawki gamma-hydroksymaślanu (GHB) występuje łagodna euforia, polegająca na poprawie nastroju oraz wzroście energii i aktywności. Pacjent staje się otwarty na kontakty międzyludzkie, łatwo nawiązuje nowe znajomości. Wraz ze zwiększeniem dawki dochodzi do znacznego rozluźnienia zahamowań, co może skutkować nietypowym, wręcz szokującym zachowaniem – niekiedy osoba może nawet rozebrać się i biegać nago po ulicy. Efekt ten tłumaczy również występowanie hiperseksualnych zachowań, gdyż bariery moralne i społeczne stają się niemal nieistotne, co zwiększa ryzyko angażowania się w przypadkowe kontakty seksualne.

GHB działa jako depresant, czyli substancja hamująca pracę centralnego układu nerwowego. U osób, które go przyjmują, obserwuje się pogorszenie koordynacji ruchowej i wydłużony czas reakcji na bodźce, co powoduje, że łatwo dochodzi do niebezpiecznych wypadków. Zaburzona ocena rzeczywistości sprawia, że pacjent traci umiejętność realistycznej oceny swoich możliwości. Szczególnie niebezpieczne są te efekty u nastolatków, którzy z uwagi na specyficzne cechy wieku oraz atmosferę klubową często podejmują ryzykowne zachowania – mogą to być np. upadki z wysokości czy wypadki drogowe.

Przy dalszym zwiększaniu dawki następuje głęboki, często nieprzerwany sen. Należy pamiętać, że GHB może wywołać wymioty, a przy przedawkowaniu istnieje ryzyko zadławienia się w wyniku zachłyśnięcia wymiocinami podczas snu. Ryzyko to potęguje jednoczesne spożycie alkoholu wraz z GHB. Co więcej, kombinacja tych substancji może prowadzić do zatrzymania oddechu, a także – w połączeniu ze stymulantami – do wystąpienia drgawek i utraty przytomności.

Dla uzyskania lekkiej euforii zazwyczaj wystarcza dawka rzędu 0,5–1,5 grama GHB; stan rozluźnienia osiąga się przy dawce 1,5–2,5 grama, natomiast głęboki sen może wystąpić już przy 3 gramach lub więcej. W miarę regularnego stosowania rozwija się tolerancja. Czas pojawienia się pierwszych efektów oraz ich długość trwania zależy od wielu czynników – między innymi od częstotliwości przyjmowania, masy ciała, konkretnej dawki, stanu psychicznego i fizycznego, predyspozycji organizmu, ostatniego posiłku oraz towarzyszącego stosowania innych substancji psychoaktywnych. Zazwyczaj euforia pojawia się w ciągu 10–20 minut i utrzymuje się przez 1–2 godziny, rzadziej – nawet do 3–4 godzin.

Po ustąpieniu działania leku występuje uczucie senności, rozproszenia i chwilowej utraty koncentracji. Brak wyraźnego kaca często sprawia, że osoby nadużywające GHB uznają ten środek za stosunkowo bezpieczny. Jednak przy przyjmowaniu go 3–6 razy w tygodniu przez kilka miesięcy rozwija się silne uzależnienie psychiczne. Po odstawieniu mogą pojawić się zaburzenia snu, uczucie niepokoju, zawroty głowy, bóle serca oraz głowy, a także zaburzenia myślenia – czas trwania zespołu abstynencyjnego waha się od 3 dni do 2 tygodni.

 

Leczenie uzależnienie GHB

W przypadku przedawkowania gamma-hydroksymaślanu (GHB) leczenie prowadzone jest przez specjalistyczny zespół narkologiczny w warunkach szpitalnych. Pacjenta często zabezpiecza się na łóżku, aby zapobiec niekontrolowanym przebudzeniom, które mogą być związane z nagłymi atakami agresji. Terapia obejmuje działania detoksykacyjne – takie jak płukanie żołądka oraz stosowanie adsorbentów – oraz ciągłe monitorowanie podstawowych funkcji życiowych, mające na celu zapobieganie zadławieniu się wymiocinami podczas snu. W razie wystąpienia drgawek stosowane są leki przeciwpadaczkowe, a zmniejszenie stuporu osiąga się przy użyciu etosuksimidu.

Aby złagodzić objawy zespołu abstynencyjnego, często podaje się diazepam. Planowane leczenie uzależnienia opiera się na całkowitym odstawieniu substancji w połączeniu z intensywną terapią psychologiczną i psychoterapeutycznymi działaniami – zarówno indywidualnymi, jak i grupowymi. Stosuje się terapię edukacyjną oraz różne metody wsparcia psychokorekcyjnego. Rokowania są korzystne, zwłaszcza we wczesnych stadiach uzależnienia, jednak kontynuacja stosowania GHB niesie ze sobą wysokie ryzyko śmiertelnego przedawkowania lub poważnych uszkodzeń zdrowia w wyniku wypadków.

 

Pytania i odpowiedzi, forum

Jakie są wczesne objawy uzależnienia od gamma‑hydroksymaślanu (GHB)?
Wczesne objawy obejmują zmiany w nastroju, nasilającą się euforię, poczucie głębokiego rozluźnienia, osłabienie zahamowań oraz wzmożoną potrzebę kontaktów towarzyskich. Może wystąpić również drobne pogorszenie koncentracji oraz trudności w utrzymaniu jasnego obrazu rzeczywistości.

Jak GHB wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego?
GHB działa przede wszystkim poprzez modulację receptorów GABA, co prowadzi do hamowania aktywności neuronów. To powoduje działanie uspokajające, sedacyjne, a także modyfikuje percepcję i nastrój, co przyczynia się do wystąpienia euforii oraz obniżenia zahamowań.

Jakie są główne zagrożenia związane z przedawkowaniem GHB?
Przedawkowanie GHB stanowi poważne zagrożenie, ponieważ może prowadzić do głębokiej sedacji, zaburzeń oddychania, utraty przytomności, a w skrajnych przypadkach – do zatrzymania akcji serca i śmierci. Ryzyko to wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu alkoholu lub innych depresantów.

Jakie są objawy odstawienia GHB?
Objawy odstawienia obejmują bezsenność, zwiększony niepokój, drażliwość, zawroty głowy, drżenie, bóle głowy oraz problemy z koncentracją. Mogą wystąpić też dolegliwości somatyczne, takie jak bóle mięśni oraz nudności, co znacząco utrudnia proces detoksykacji.

Jak długo utrzymują się efekty psychoaktywne po przyjęciu GHB?
Zazwyczaj pierwsze efekty pojawiają się w ciągu 10–20 minut od przyjęcia i utrzymują się przez 1–2 godziny; w niektórych przypadkach mogą przedłużyć się nawet do 3–4 godzin, w zależności od dawki i indywidualnych predyspozycji organizmu.

Czy uzależnienie od GHB ma charakter głównie psychiczny, czy występują również elementy fizyczne?
Uzależnienie od GHB rozwija się przede wszystkim w wymiarze psychicznym, chociaż u niektórych pacjentów przy długotrwałym stosowaniu mogą wystąpić także objawy fizyczne, szczególnie nasilone podczas okresu odstawienia.

Jak szybko rozwija się tolerancja na GHB?
Tolerancja na GHB może rozwijać się stosunkowo szybko, co skutkuje koniecznością zwiększania dawek w celu osiągnięcia podobnych efektów psychoaktywnych. Proces ten znacząco podnosi ryzyko przedawkowania i wystąpienia powikłań.

Jakie są długoterminowe konsekwencje regularnego stosowania GHB?
Długotrwałe stosowanie GHB może prowadzić do trwałych zaburzeń nastroju, problemów z pamięcią i koncentracją, przewlekłych problemów ze snem oraz zwiększonego ryzyka poważnych incydentów zdrowotnych, takich jak przedawkowanie i uszkodzenia neurologiczne.

Czy stosowanie GHB może powodować trwałe uszkodzenia mózgu?
Choć krótkotrwałe efekty są zazwyczaj odwracalne, przewlekłe nadużywanie GHB może wywołać trwałe zmiany w funkcjonowaniu mózgu, wpływając negatywnie na pamięć, koncentrację i funkcje poznawcze.

Jakie znaczenie ma jednoczesne spożywanie GHB z alkoholem lub innymi substancjami?
Łączenie GHB z alkoholem lub innymi depresantami układu nerwowego znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich objawów, takich jak głęboka sedacja, zaburzenia oddychania, a nawet zatrzymanie krążenia, przez co narasta ogólne ryzyko śmiertelnego przedawkowania.

Jakie czynniki sprzyjają rozwojowi uzależnienia od GHB wśród młodzieży?
Na rozwój uzależnienia wpływają czynniki takie jak presja rówieśnicza, uczestnictwo w środowisku klubowym, łatwy dostęp do substancji oraz chęć eksperymentowania z substancjami psychoaktywnymi, co często skutkuje szybkim przekształceniem sporadycznego używania w nałóg.

Czy przyjmowanie GHB wpływa na funkcje poznawcze i pamięć?
Tak, GHB może powodować krótkotrwałe zaburzenia pamięci, obniżenie koncentracji oraz ogólne pogorszenie funkcji poznawczych, co negatywnie oddziałuje na codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza w okresach intensywnego używania.

Jakie są skuteczne metody leczenia uzależnienia od GHB?
Skuteczne leczenie polega na kompleksowym podejściu obejmującym etap detoksykacji, wsparcie farmakologiczne łagodzące objawy odstawienia oraz intensywną terapię psychologiczną, zarówno indywidualną, jak i grupową, która pomaga pacjentowi zmienić styl życia.

Czy terapia farmakologiczna jest skuteczna w leczeniu uzależnienia od GHB?
Leczenie farmakologiczne, stosowane w połączeniu z terapią psychologiczną, może być bardzo pomocne, szczególnie w łagodzeniu objawów abstynencyjnych. Leki takie jak benzodiazepiny mogą wspierać proces detoksykacji, jednak kluczowe jest kompleksowe podejście terapeutyczne.

Jakie wsparcie psychologiczne jest zalecane dla osób uzależnionych od GHB?
Zaleca się terapię indywidualną oraz uczestnictwo w grupach wsparcia, gdzie pacjenci mogą wymieniać się doświadczeniami. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga rozpoznawać i modyfikować negatywne wzorce myślowe, co jest niezbędne w procesie zdrowienia.

Jak diagnozuje się uzależnienie od GHB w praktyce klinicznej?
Diagnoza opiera się głównie na szczegółowym wywiadzie medycznym, analizie historii używania substancji, ocenie zachowań pacjenta oraz obserwacji objawów abstynencyjnych. Często pomocne są także badania laboratoryjne, choć wykrywanie GHB jest utrudnione ze względu na krótki okres obecności substancji w organizmie.

Jakie są główne objawy przedawkowania GHB?
Przedawkowanie objawia się głęboką sedacją, spowolnieniem funkcji oddechowych, utratą przytomności, a w ciężkich przypadkach – zatrzymaniem akcji serca. Sytuacja ta stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Czy istnieją testy laboratoryjne wykrywające obecność GHB w organizmie?
Tak, dostępne są specjalistyczne testy, które umożliwiają wykrycie GHB, jednakże okno czasowe, w którym substancja jest wykrywalna, jest bardzo krótkie. Dlatego diagnostyka często opiera się na wywiadzie i ocenie klinicznej.

Jakie zmiany w zachowaniu mogą świadczyć o rozwoju uzależnienia od GHB?
Do zmian tych należą nagłe wahania nastroju, wzmożona impulsywność, izolacja społeczna, zaniedbywanie obowiązków oraz zachowania ryzykowne, szczególnie w sytuacjach rozrywkowych i klubowych, które mogą stopniowo postępować wraz z rozwojem uzależnienia.

Jak można zapobiegać uzależnieniu od GHB w środowisku klubowym?
Profilaktyka opiera się na edukacji młodzieży oraz kampaniach informacyjnych, które zwracają uwagę na zagrożenia związane z używaniem GHB. Promowanie zdrowego stylu życia, wsparcie wczesnej interwencji oraz ograniczanie łatwego dostępu do substancji to kluczowe elementy zapobiegania rozwojowi nałogu.

Czy mogę samodzielnie zerwać z nałogiem GHB bez pomocy specjalistów?
Zerwanie z nałogiem GHB na własną rękę niesie wysokie ryzyko wystąpienia silnych objawów odstawienia i poważnych komplikacji zdrowotnych. Bezpieczny proces detoksykacji wymaga opieki medycznej oraz wsparcia specjalistycznego ośrodka leczenia uzależnień.

Jakie są moje szanse na trwałe wyzdrowienie po uzależnieniu od GHB?
Trwałe wyzdrowienie jest możliwe, zwłaszcza przy kompleksowym leczeniu obejmującym detoksykację, terapię psychologiczną i wsparcie bliskich. Kluczowe są zaangażowanie w terapię i zmiana stylu życia, co pozwala na utrzymanie abstynencji.

Czy leczenie uzależnienia od GHB wymaga hospitalizacji?
Wiele przypadków uzależnienia wymaga hospitalizacji, szczególnie gdy występują ciężkie objawy odstawienia lub istnieje duże ryzyko przedawkowania. Odpowiednie warunki medyczne umożliwiają bezpieczny proces detoksykacji i monitorowanie stanu pacjenta.

Jakie metody terapeutyczne są dostępne dla osób uzależnionych ode mnie?
Dostępne są terapie indywidualne i grupowe, terapia poznawczo-behawioralna oraz wsparcie farmakologiczne w celu złagodzenia objawów odstawienia. Wybór metody zależy od indywidualnych potrzeb i stopnia nasilenia uzależnienia.

Czy mogę korzystać z terapii online w leczeniu uzależnienia od GHB?
Terapia online może być użytecznym uzupełnieniem tradycyjnych metod leczenia, zwłaszcza gdy dostęp do stacjonarnego ośrodka jest ograniczony. Warto jednak najpierw skonsultować się ze specjalistą, aby ustalić optymalny plan terapeutyczny.

Jak mogę zmniejszyć intensywność objawów odstawienia GHB?
Złagodzenie objawów odstawienia wymaga zazwyczaj wsparcia medycznego, które może obejmować stosowanie leków uspokajających, a także intensywną terapię psychologiczną. Monitorowanie stanu zdrowia przez specjalistów jest kluczowe dla bezpiecznego procesu odstawienia.

Jakie długoterminowe skutki dla mojego zdrowia mogą wynikać z długotrwałego stosowania GHB?
Długotrwałe stosowanie GHB może wpływać na funkcje poznawcze, zaburzać rytm snu oraz prowadzić do zmian emocjonalnych. Warto regularnie monitorować stan zdrowia, aby wcześnie wykryć i leczyć ewentualne powikłania.

Czy po leczeniu uzależnienia od GHB mogę wrócić do normalnego funkcjonowania zawodowego?
Tak, wiele osób po skutecznym leczeniu odzyskuje zdolność do funkcjonowania zawodowego i społecznego. Kluczowym elementem jest kompleksowa rehabilitacja oraz wsparcie psychoterapeutyczne, które ułatwiają powrót do codziennych obowiązków.

Jakie wsparcie mogę otrzymać od rodziny podczas leczenia uzależnienia od GHB?
Wsparcie bliskich, udział w grupach wsparcia oraz terapia rodzinna mogą znacząco wpłynąć na skuteczność leczenia. Zaangażowanie najbliższego otoczenia jest bardzo istotne w utrzymaniu motywacji i zapobieganiu nawrotom nałogu.

Czy stosowanie metod alternatywnych, takich jak medytacja czy joga, może wspomóc mój proces leczenia?
Tak, techniki relaksacyjne, medytacja i joga mogą pomóc w redukcji stresu i poprawie samopoczucia, ale nie zastąpią profesjonalnej terapii. Są raczej uzupełnieniem tradycyjnych metod leczenia, które pomagają w długoterminowej rehabilitacji.

Jak bezpiecznie zakończyć cykl przyjmowania GHB, aby uniknąć poważnych konsekwencji?
Bezpieczne zakończenie cyklu stosowania GHB wymaga stopniowego zmniejszania dawki pod ścisłym nadzorem medycznym. Proces detoksykacji powinien odbywać się w warunkach szpitalnych lub w specjalistycznym ośrodku, aby zapewnić stały monitoring stanu pacjenta i szybkie reagowanie na ewentualne komplikacje.

Jakie są najnowsze metody leczenia uzależnienia od GHB?
Obecnie stosuje się zintegrowane podejście, łączące wsparcie farmakologiczne (w celu łagodzenia objawów abstynencyjnych) z terapią psychologiczną, w tym terapią poznawczo-behawioralną. Innowacyjne interwencje, takie jak terapia grupowa oraz programy wsparcia online, zyskują na popularności, umożliwiając kompleksowe leczenie.

Jak szybko można odzyskać pełną sprawność poznawczą po zaprzestaniu stosowania GHB?
Powrót do pełnej sprawności poznawczej jest procesem indywidualnym. U niektórych osób poprawa może nastąpić już po kilku tygodniach, jednak pełna rehabilitacja funkcji poznawczych może trwać kilka miesięcy, zależnie od stopnia zaawansowania uzależnienia i indywidualnych uwarunkowań.

Jak organizm reaguje na długotrwałą ekspozycję na GHB?
Długotrwałe narażenie na GHB może prowadzić do trwałych zmian w równowadze neuroprzekaźników, rozwoju tolerancji oraz zaburzeń funkcji poznawczych. Może to objawiać się przewlekłymi problemami ze snem, ciągłym zmęczeniem i wahaniami nastroju, co zwiększa ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych.

Czy istnieją doniesienia o pozytywnych historiach wyzdrowienia po uzależnieniu od GHB?
Tak, wiele osób skutecznie zakończyło cykl uzależnienia dzięki kompleksowemu leczeniu, wsparciu rodzinnemu i indywidualnie dobranej terapii. Kluczową rolę odgrywa tu konsekwencja w podejmowaniu leczenia oraz wdrożenie trwałych zmian w stylu życia.

Jakie metody terapii poznawczo‑behawioralnej są najskuteczniejsze w leczeniu uzależnienia od GHB?
Terapia poznawczo‑behawioralna, która skupia się na identyfikacji negatywnych wzorców myślowych oraz nauce technik radzenia sobie w sytuacjach wyzwalających, okazała się szczególnie skuteczna. Indywidualne podejście oraz praca nad strategiami unikania pokus stanowią fundament efektywnej terapii.

Czy stosowanie GHB zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń psychiatrycznych?
Regularne stosowanie GHB może przyczyniać się do rozwoju zaburzeń nastroju, depresji czy lęków, szczególnie u osób podatnych genetycznie. Długotrwałe nadużywanie może również wpłynąć na pogorszenie ogólnego stanu psychicznego, zwiększając ryzyko innych problemów psychiatrycznych.

Jakie zmiany w mózgu są obserwowane u osób uzależnionych od GHB?
Badania sugerują, że przewlekłe stosowanie GHB może modyfikować funkcjonowanie układów neuroprzekaźników, w tym GABA i dopaminy. Zmiany te mogą wpływać na pamięć, koncentrację i regulację emocji, powodując długoterminowe zaburzenia funkcji poznawczych.

Czy interwencja rodzinna wpływa na skuteczność leczenia uzależnienia od GHB?
Zaangażowanie i wsparcie rodziny odgrywają istotną rolę w procesie leczenia. Interwencje rodzinne mogą zwiększyć motywację do podjęcia terapii i przyczynić się do długotrwałej abstynencji, poprzez tworzenie środowiska sprzyjającego zdrowieniu.

Jakie działania profilaktyczne mogą zapobiec uzależnieniu od GHB wśród młodzieży?
Kluczowe działanie profilaktyczne obejmuje edukację na temat zagrożeń związanych z GHB, wdrażanie programów prewencyjnych w szkołach oraz kampanie społeczne promujące zdrowy styl życia. Wczesne informowanie młodzieży o skutkach używania substancji psychoaktywnych oraz aktywne interwencje są niezbędne do ograniczenia rozwoju nałogu.

 

ICD-10

ICD-10 – Uzależnienie od gamma-hydroksymaślanu (GHB)

W klasyfikacji ICD-10 (Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych, 10. rewizja), uzależnienie od gamma-hydroksymaślanu (GHB) nie występuje jako osobna jednostka chorobowa. Jednak można je zaklasyfikować w ramach ogólnej kategorii:

F13.2 – Zespół uzależnienia od środków działających uspokajająco lub nasennie (benzodiazepiny i inne depresanty ośrodkowego układu nerwowego).

GHB, jako depresant ośrodkowego układu nerwowego, kwalifikuje się do tej kategorii, ponieważ jego działanie jest zbliżone do działania benzodiazepin i barbituranów. Kod F13.2 obejmuje objawy takie jak tolerancja, zespół abstynencyjny, utrata kontroli nad przyjmowaniem substancji i kontynuowanie jej stosowania mimo szkód zdrowotnych lub społecznych.

ICD-11 – Uzależnienie od gamma-hydroksymaślanu (GHB)

W klasyfikacji ICD-11 (11. rewizja), stosowanej od niedawna w wielu krajach, uzależnienie od GHB również nie jest wyszczególnione jako odrębna jednostka chorobowa. Jednak mieści się w ramach szerszej kategorii:

6C40.2 – Zaburzenia związane z używaniem substancji uspokajających i nasennych.

GHB zaliczany jest do substancji uspokajających (sedatywnych), dlatego uzależnienie od niego można klasyfikować w tej kategorii. W ICD-11 większy nacisk położono na ocenę zaburzenia według stopnia nasilenia oraz skutków używania substancji (np. łagodne, umiarkowane, ciężkie), a nie tylko obecność uzależnienia.

Obie klasyfikacje umożliwiają dokumentowanie uzależnienia od GHB, choć nie posiadają dla niego dedykowanego kodu – zaliczany jest on do grupy substancji o podobnym mechanizmie działania.

 

Literatura

narkologiya-clinic.ru/narkologicheskie-problemy/butiratomanija/

TWOJACHOROBA - forum, objawy choroby zdrowie pytania i odpowiedzi na temat chorób, choroby fora

Serdecznie dziękujemy za poświęcony czas na zapoznanie się z naszym artykułem lub obejrzenie dołączonych zdjęć. Jako zespół pasjonatów medycyny, angażujemy się w tworzenie treści, które mają na celu dzielenie się naszą wiedzą oraz najświeższymi odkryciami w obszarze opieki zdrowotnej. Z pasją odpowiadamy na wszystkie Twoje pytania dotyczące zdrowia lub chorób, objawów, dostarczając rzetelnych i sprawdzonych informacji. Naszym celem jest wspieranie Cię w drodze do lepszego samopoczucia i świadomych wyborów zdrowotnych. Dążymy do tego, aby nasze działania edukacyjne i informacyjne docierały nie tylko do profesjonalistów z branży, ale również do szerokiego grona odbiorców. Informacje zawarte w artykule, pytaniach, odpowiedziach mają charakter ogólny i nie zastępują indywidualnej porady lekarskiej. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji dotyczących leczenia czy dbania o zdrowie, niezbędna jest konsultacja z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Tylko specjalista, mający odpowiednią wiedzę i doświadczenie, może doradzić najlepsze rozwiązania odpowiadające indywidualnym potrzebom pacjenta.
Autorzy artykułów oraz właściciele portalu twojachoroba.pl nie ponoszą odpowiedzialności za żadne działania podejmowane na podstawie informacji zawartych w tym artykule, ani za ewentualne konsekwencje wynikające z ich zastosowania. Koniecznie skonsultuj się z lekarzem!